W dzisiejszych czasach, świadomość istnieniu i objawach choroby ADHD jest coraz większa. Wielość informacji i badań, jakie zbierane są przez lekarzy, psychologów i naukowców, znacznie wpływa na sukcesy związane z wprowadzeniem nowych technik uczenia dzieci i przystosowywania ich do świata. Funkcjonowanie w świecie jest dla takich dzieci niezwykle trudne – osoby dotknięte ADHD mają problem z przyjmowaniem świata takim, jaki faktycznie jest. Dzieci mogą nie widzieć nic złego w swoim zachowaniu, nawet jeśli są to zachowania karygodne. Dla każdego rodzica, wychowanie dziecka z ADHD jest bardzo trudną drogą. Jednak, dzięki stale zdobywanej wiedzy, możliwe jest odnalezienie drogi porozumienia z dzieckiem.
– Jedną z najważniejszych zasad, jakie powinny być stale przestrzegane w życiu dziecka, stanowią stałe elementy i wydarzenia w ciągu dnia. Np., na stole przy śniadaniu musi zawsze znajdować się dzbanek wypełniony gorącą czekoladą. Jeśli tego elementu zabraknie, dziecko dotknięte ADHD odczuwa chaos.
– Dzieci cierpiące na ADHD mają też swoje upodobania, zupełnie tak jak ich zdrowi rówieśnicy. Dlatego warto wiedzieć, co należy do grupy zainteresowań naszego dziecka. Równie ważne są czynności lub sytuacje, których nasze dziecko nie znosi i męczy się podczas wykonywania konkretnych czynności.
– Dzieci z ADHD powinny żyć w środowisku, w którym panuje stabilizacja. Wszelkie nadmierne (nie tylko negatywne) bodźce odbierane z otoczenia, mogą szkodzić dziecku. W tym celu należy układać specjalny plan dnia – najlepiej, by codziennie o podobnych porach powtarzane były konkretne czynności – wspólne posiłki, jazda rowerem czy malowanie.
– Rodzice dzieci z ADHD muszą zawsze dawać dziecku dużo czasu na wykonanie prostych i realnych -zadań. Trzeba być jednak stanowczym – gdy np. każemy dziecku poukładać książki na półce, dziecko ma zrozumieć, że musi to zrobić. Nie należy dziecku dawać wielu zadań naraz, by nie wprowadzać chaosu w jego życie i funkcjonowanie.
– Wielu psychologów radzi, by kładąc dziecko do snu, zapewnić mu odpowiednią atmosferę. Dziecko powinno by odprężone i zrelaksowane.
– Nie można zapominać o serdecznych uczuciach wobec dziecka – pomimo wad jego choroby, starać się zapewnić mu jak największą dozę miłości i uczuć.
– Konieczne jest nauczyć dziecko, by panowało nad swoimi zbyt wybuchowymi zachowaniami.
– Pomimo zaburzeń, za jakie odpowiedzialna jest choroba ADHD, należy wyznaczyć dziecku granice dobrego i złego zachowania. Syn/ córka muszą bowiem wiedzieć, w jaki sposób i kiedy należy dać upust swoim emocjom. Dodatkowo, należy wprowadzić system nagradzania i ewentualnych przykrych konsekwencji, które mogą spotkać nasze dziecko po przewinieniu.
– Nie należy absolutnie zmuszać dziecka, by wykonywały niektóre (dla nas wygodne) polecenia. Bardzo ważne jest, by rozumieć i wiedzieć, co syn lub córka najchętniej ubierają, jakie wolą zabawki i w jakim kierunku rozwijają się ich zainteresowania. Warto skupić się na tym, by dać dziecku swobodę w rozwijaniu pasji. W praktyce, jest to bardzo pomocne – dzieci z ADHD, które malują lub uprawiają sport czy realizują się w inny sposób – są pewniejsze siebie i bardziej pozytywnie nastawione do świata.
Zadaniem każdego rodzica jest zrozumienie własnego dziecka. Trzeba zawsze znaleźć czas, by móc wspólnie wysłuchać dziecko i pomóc mu rozwiązać jego problemy. Dzieci dotknięte ADHD potrzebują trzy razy więcej atencji.